Mersin bölgesinin (Kilikya eyaleti) tarihi M.Ö. 7. binyılda başlar. e. MÖ 2. binyılda. e. Eyalet, Kilikya adı verilen Hitit krallığının bir parçasıydı. MÖ 102'de. e. Kilikya Roma tarafından fethedildi. MÖ 84'ten itibaren e. Büyük Tigran'ın Ermeni İmparatorluğu'nun bir parçasıydı. Orta Çağ'da Bizans, Araplar ve Selçuklular arasındaki mücadelelerin konusu olmuştur. 1080'den 1375'e kadar, daha sonra Memlüklerin eline geçen Kilikya'da Kilikya Ermeni devleti vardı. 1515 yılında Osmanlı Türkleri tarafından fethedilmiştir.
Antik yazarlar üzüm, susam, darı, buğday ve arpanın bol miktarda üretildiği Kilikya Ovası'nın bereketini övmüşlerdir. Kilikya'nın keçileri de ünlüydü; muhtemelen Ankara keçileriyle aynı türdendi. İlde bol miktarda safran, iyi kuru üzüm şarabı, en iyi mercanköşkotu ve nar elması üretilmekteydi. Şu anda Mersin Türkiye'nin ana tarım bölgesidir.
Dünyanın en büyük tarihi miraslarından birine sahiptir. Mersin bölgesinde yüzlerce kale, saray, tapınak, su kemeri, kabartma, amfitiyatro, hamam, binlerce konut, mezar ve mezar bulunmaktadır. Çoğu mimari anıt yüzyıllar boyunca neredeyse hiç bozulmadan kalmıştır.
Burada Pompeipolis, Tarsos (Babil'e göre büyük bir şehir), Neopolis (bir zamanlar Atina ve Roma ile eşdeğerde, milyon nüfuslu bir şehirdi), Krikos, Kylindria, Seleucia ve Anemurion; Kleopatra Kapısı (Kleopatra'nın Mark Antony ile buluştuğu yer); Anamur, Meydancık, Kız, Mut, Silifke kaleleri; Alahan Manastırı, Hogya Tekla Bazilikası; Uzundzhaburch, Akkale, Gozlyukule yerleşimleri; Tarsus Camii, Lal Ağa Camii; Erdemli, Silifki, Tarsus ve Narlıkuyu kentlerine ait mozaiklerin yanı sıra efsanevi “Üç Güzeller” mozaiğinin sergilendiği müzeler.
Diğer eski türbeler. Monastor Alakhan, Bizans mirasına bir dokunuş.
Pitoresk dağlarla çevrili, zaman içinde donmuş gibi, 5. yüzyılda ilk Hıristiyanlar tarafından kurulan Alakhan Manastırı var. UNESCO Dünya Mirası Listesine dahil olan bu anıt, herkes için kapılarını ücretsiz olarak açar. Zaman duvarlarını ayırmasa da, korunmuş kilise ve mezarlar ve Hamam kalıntıları erken Hıristiyanlığın ruhunu hissetmenize izin verir. Manastırın tarihi ve mimarisi hakkında daha fazla bilgiyi web sitemizde Link .
Mikhail Ortodoks Kilisesi ve Gabriel Archangels, Mersin'in kalbinde bir inanç vahasıdır.
Mersin'in kalbinde, gürültülü sokaklar ve modern binalar arasında bir sessizlik ve dua vahası var - Mikhail ve Gabriel Başmelek Ortodoks Kilisesi. 1870 yılında inşa edilen şehrin karmaşık ve çok yönlü tarihine tanık oldu. Uygun banklar, ücretsiz mumlar ve gönüllü bağışlar için bir kutu bir misafirperverlik atmosferi yaratır. Özellikle ilgi çekici çan kulesinin tarihidir: ilk tasarım yıkıldı ve bugün gördüğümüz tasarım daha sonra inşa edildi.
Diğer türbeler mersin:
- Bazilika No. 1 (M.Ö. V-IV yüzyıl): Amacı tarihçiler için bir gizem olarak kalan Dagpazars Kilisesi'nin yanında bulunan gizemli tapınak.
- Dagpazars Kilisesi (MS IV. Yüzyıl): Mut bölgesinde bulunan geç Roma döneminin mimarisinin anıtı.
- İtalyan Katolik Kilisesi (1853-1898): Sultan Abdulmadzhita'nın izniyle inşa edilen kilise, Mersin'in çok uluslu karakterini yansıtır.
- Sophia Camii (1102): Başlangıçta, muhtemelen St. Paul veya St. Sophia'ya adanmış Hıristiyan Kilisesi, bugün mevcut cami.
- Yıkılan Zeus Tapınağı'ndaki Kilise (Selifka): Eski Zeus tapınağının kalıntılarına dikilen ve dönemlerin ve dinlerin değişimini simgeleyen eşsiz bir anıt. Mersin'in kutsal yerlerindeki trafik sadece mimari başyapıtlarla tanışmakla kalmaz, aynı zamanda bu muhteşem bölgenin maneviyatına ve tarihine de dokunma fırsatıdır.
Mersin'deki tüm mimari eserlerin incelenmesi birkaç ayı alacak. Ana mimari anıtlar kahverengi yol tabelalarıyla gösterilmiştir. Türkçe, İngilizce ve Almanca rehber kitapları bulunmaktadır.
